Limes Germanicus

Granice Rimskog Carstva
	Svjetska baština – UNESCO
Država	Austrija Njemačka Ujedinjeno Kraljevstvo Nizozemska Slovačka
Godina uvrštenja	2005. (26. zasjedanje); 2021. (prošireno) (44. zasjedanje)
Vrsta	Kulturno dobro
Mjerilo	ii, iii, iv
Ugroženost	—
Poveznica	UNESCO:430

Limes Germanicus (latinski za Germanska granica) je veličanstvena granična crta (limes) utvrda kojom je utvrđena granica rimskih provincija Germania Inferior, Germania Superior i Raetia, te odvajala Rimsko Carstvo od nepokorenih germanskih plemena, od 83. do oko 260. godine. Na vrhuncu organizacije, granica se protezala od ušća rijeke Rajne u Sjeverno more, do Regensburga na Dunavu.

Limes Germanicus se dijeli na:

Gornju germansku granicu koja je započinjala od Rheinbrohla na Rajni (pokrajina Neuwied), išla preko planina Taunus do rijeke Majne (istočno od Hanaua), zatim tokom Majne do Miltenberga, te od Osterburkena (Neckar-Odenwald-Kreis) južno do Lorcha (Ostalbkreis) u skoro savršenoj pravoj liniji dugoj 70 km;
Donju germansku granicu koja se protezala od Sjevernog mora kod Katwijka u Nizozemskoj te donjim tokom delte Rajne (današnji Oude Rijn, Leidse Rijn, Kromme Rijn i Nederrijn)
Raetinsku granicu koja se protezala istočno od Eininga (blizu Kelheima) do Dunava.

Sveukupna duljina granice bila je 568 km (341 milja), a uključivala je najmanje 60 utvrda i 900 utvrdbenih tornjeva.

Rimske obrambene utvrde su danas poznate zahvaljujući sustavnom iskapanju koje je financirala njemačka vlada. Godine 2005., ostaci Gornjogermanske i Raetinske granice su upisani na UNESCO-ov popis mjesta svjetske baštine u Europi kao dio granica Rimskog Carstva,^[1] zajedno s Hadrijanovim i Antoninovim zidovima u Velikoj Britaniji, dok je 2021. godine popis lokaliteta proširen na Austriju, Slovački i Nizozemsku.^[2]^[3]