Apollo

Apollo Belvedere, circa annum 120140.

Apollō (-inis, m., Graece Ἀπόλλων[1]) in antiquis religionibus Graeca Romanaque et mythologiis Graeca Romanaque est unus e duodecim deis Olympicis et nationalis Graecorum divinitas, qui agnitus est deus artis sagittandi, musicae saltationisque, veritatis vaticinationisque, medicinae morborumque, scientiae, poesis, lucis solisque, aliarumque rerum.[2] Unus e deis Graecis maximi momenti maximeque multiplex, filius est Iovis et Latonae, et frater gemellus Artemidis, deae animalium et venationis. Deus pulcherrimus et exemplar figurae iuventutis kouros appellatae habetur. In mythologia Etrusca, penitus a cultura Graeca mota, Apulu appellatur.[3]

Apollo. Pictura saeculi primi, Pompeiis inventa.
Apollo sauroctonus. Sculptura in Museo Lupariensi Lutetiae conservata.
Apollo cum lyra sedet. Porphyrium et marmor, saeculo secundo. Collectio Farnesiana, Neapoli conservata
Apollo. Pictura a Nicolao Régnier facta.
  1. Attice, Ionice, Homerice, et Koine Ἀπόλλων; Dorice autem Ἀπέλλων et Aeolice Ἄπλουν.
  2. Quam ob rem varia habet cognomina, primo scilicet Phoebus (Graece φοῖβος 'resplendens, luminosus') etiam Paean, 'deus salutaris').
  3. I. Krauskopf, "The Grave and Beyond," in The Religion of the Etruscans, ed. N. de Grummond et E. Simon (Austinopoli: University of Texas Press, 2006), vii, 73–75.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy