Herbarius (pseudo-Apuleius)

Vide etiam paginam discretivam: Apuleius (discretiva).
Plantago maior ex editione Herbarii anni 1484

Herbarius sive Herbarium sive De herbis est opus de medicamentis Latine scriptum saeculo IV vel V, falso Apuleio attributum (vide etiam Apuleius (scriptor pseudonymus)). In manuscripto veterrimo (Vossianus Latinus Q 9 e Bibliotheca Universitatis Lugduni Batavorum) titulum sic legimus: Herbarium Apulei Platonici traditum a Chirone centauro, magistro Achillis; in aliis manuscriptis additur et ab Aesculapio.

In hoc libro, per medium aevum usitatissimo et permultis manuscriptis illustratis servato, circa 130 herbae describuntur, cum facultatibus earum medicinalibus et cum glossis e variis linguis et traditionibus Imperii Romani haustis. Sequitur exemplum breve de Portulaca oleracea:

Herba portulaca.
Ad semen nimium profluentem: herba portulaca sumpta bene facit per se et cum oxigaro.
Ad stomachi arsuram: herbam portulacam cum aceto comede; mire facit.
A Graecis dicitur cappara, alii andrachne; profetae ema Areos; Daci lax; Itali portulaca, alii porcastrum, alii amarantos.
– Pseudo-Apuleius, Herbarius 104

In nonnullis manuscriptis cum hoc opere alia quattuor servantur: Antonii Musae De herba vettonica liber; De taxone libellus anonymus; Sexti Placiti Liber medicinae ex animalibus; Liber medicinae ex herbis femininis Dioscoridi falso attributus. Quae collectio interdum sub titulo Medicina antiqua traditur.

Exstat versio extensa Herbarii in lingua Anglosaxonica, in quo includuntur textus libelli De herba vettonica ad initium et Liber medicinae ex herbis femininis in fine operis.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy