Legenda aurea est opus Latine scriptum inter 1261 et 1266 ab Iacobo a Voragine, monacho Ordinis Praedicatorum et archiepiscopo Ianuensi, quod vitas narrat circum 150 sanctorum vel gregum sanctorum sanctarumque necnon martyrum Christianorum, et, secundum anni liturgici diem, quosdam eventus vitae Christi Virginisque Mariae.
Mediaevalium rerum perito Philippo Walter putante, Christiana mythologia ita informata est, "aedificata super paganas fides quas Christianismo opus erat absorbere ut eas dominaret"[1]. Illud opus enim Medii Aevi hagiographos praedicatoresque inspiravit; mediaevales artifices autem iconographica argumenta sua ex Vincentii Bellovacensis Speculo maiore hauserunt.