Mercurius (planeta)

Vide etiam paginam discretivam: Mercurius.
Wikidata Mercurius (planeta)
Res apud Vicidata repertae:
Mercurius (planeta): imago
Mercurius (planeta): imago

Repertus

Primus repertor: unknown value
apud unknown value
die unknown value

Res orbitales

Periodus orbitalis: 87.969 dies
Axis semimaior: 57 909 176±1 chiliometrum, 0.38709893 unitas astronomica
Aphelion: 0.4667008 unitas astronomica, 69 817 445 chiliometrum
Perihelion: 0.3074995 unitas astronomica, 46 001 009 chiliometrum
Argumentum perihelii: 29.124 gradus anguli
Excentricitas orbitalis: 0.20563593
Inclinatio orbitalis: 7.00497902 gradus anguli
Longitudo nodi ascendentis: 48.33076593 gradus anguli
Anomalia media: 174.796 gradus anguli

Res physicae

Albedo: 0.068
Magnitudo apparens: 1.9
Radius: 2 439.7±1 chiliometrum, 2 439.7±1 chiliometrum, 2 439.7±1 chiliometrum
Diametrum: 4 878 chiliometrum
Massa: 330 yottagram
Densitas: 5.427 gram per cubic centimetre
Volumen: 60 830 000 000 cubic kilometre
Area: 74 800 000 chiliometrum quadratum
Temperatura: 100 Kelvin, 440 Kelvin, 700 Kelvin
Mercurius ☿
Inventio
Inventionis annus notus ab antiquis
Proprietates orbitales[1][2]
Satellites 0
Proprietates physicales[2][3]
Gravitas 3.701 m/s2
Velocitas effugiendi 4.435 km/s
Periodus rotationis 58.6462 dies
(58 dies 15.5088
horas)
Inclinatio axialis ~0.01°
Temperatura
min med max
90 K 440 K 700 K
Proprietates atmosphaericae
Pressio atmosphaerica paene nulla
Kalium 31.7 %
Natrium 24.9 %

Mercurius est minimus e planetis nostri systematis solaris, proximus Soli, cui octoginta octo diebus se circumvolvit. Micat speciem praebens –2.5 vel +5.5 magnitudinis, sed difficilius videtur, quia a Sole nunquam longius distat quam 28.3°; igitur nonnisi aut diluculo aut crepusculo videri potest. Mariner 10, illa navis spatialis dum Mercurio annis 1974 et 1975 appropinquavit, 40%-45% tantum superficiei planetariae depinxit, sed ab anno 2011 Messenger plura et minutiora inspexit usque ad diem 30 Aprilis 2015, quo in planetam ipsam irrupit.

Mercurius crateribus coopertus Lunae similem aspectum praebet. Hic planeta satellitibus naturalibus et atmosphaera densiore caret, amplum autem nucleum ferreum habet qui campum magneticum ad 0.1 centesimam potentiae terrestris gignit.[4] Temperatura inter punctum subsolare calidissimum et crateres circumpolares frigidissimos patet a 700 ad 90 K (+430 ad -180 °C/+806 ad -292 °F).

Quem planetam cito moventem Romani a Mercurii deorum nuntii nomine appellaverunt; symbolum Mercurii astronomicum ac olim astrologicum effigiem facit capitis huius dei galeaeque alatae in caduceum impositam. Astronomi Graeci ante saeculum quintum a.C.n. eum duas planetas esse putabant, quarum unum prima luce, alterum in Solis occasu apparebat; aevo posteriori Graeci Στίλβων[5] (stilbōn 'splendens') nominaverunt. Indi बुध (Budha) pro filio Lunae (Chandra) nuncupant; stellam aquariam autem Sinenses, Coreani, Iaponenses, Vietnamenses (Sinice 水星; Vietnamice Sao Thủy) secundum doctrinam Quinque Elementorum. Hebraei eum כוכב חמה (Kokhav Hamah, "stella Calidi [i.e. Solis]") nominant. Duae satellitae systematis Solaris nostri, Ganymedes et Titan, maiores sunt Mercurio.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy