Back Pluto (mitologie) Afrikaans Plutón (mitolochía) AN بلوتو (أسطورة) Arabic بلوتو (اله) ARZ Pluton (mifologiya) Azerbaijani Плутон (мифология) Bashkir Плутон (міфалогія) Byelorussian Плутон (митология) Bulgarian Pluton (mitologija) BS Plutó (mitologia) Catalan

Pluto (deus)

Vide etiam paginam discretivam: Pluto.
Pluto cornu copiae tenens.

Pluto,[1] sive Pluton[2] (Graece Πλούτων), in mythologia Graeca et Romana est deus inferorum, qui Graece etiam Ἅιδης (Hades), Latine Dis Pater et Orcus appellabatur. Pluto, a voce πλοῦτος 'divitia' deductum, per euphemismum circa 500 a.C.n. creatum est.[3]

Pluto est filius Saturni (Croni), qui Plutonem infantem comedit, et Opis (Rheae), itaque frater Iovis, Neptuni, Iunonis, Vestae, Cererisque. Proserpinam, neptem Plutonis, filiam Cereris in matrimonium duxit; in Orco habitat, sed interdum in Vesuvio monte habitare putatur.

Pluto primo deus divitiarum est, ideo "Dis" (a nomine dives) appellatur. Deus inferorum factus est quod pretiosa metalla subterranea (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Dominus autem Tartari est.

  1. ↑ Quintus Ennius, varia 78.
  2. ↑ Publius Vergilius Maro, Aeneis 7.327.
  3. ↑ Tim Junk et Robert Parker, "Pluto", in Brill's New Pauly (2006).
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy