Semiotica

Codex colorum epitomiorum aquae calidae et frigidae in multis culturis videtur, sed, ut hoc exemplum monstrat, codex significatione ob contextum carere potest. Haec epitomia fortasse copia per codicem colorata vendita sunt, sed codex adhiberi non potest, quia solum est unus aquae fons.

Semiotica (Graeco σημειωτικός 'signorum observans',^[1] a σημεῖον 'signum, nota'^[2]) etiam studia semiotica appellata,^[3] est studium significationis factae, investigatio rationum signorum et communicationis significantis.^[4] Quod comprehendit studium signorum et rationum signorum (semiosis), indicationis, designationis, similitudinis, analogiae, metaphorae, symbolismi, significationis, et communicationis. Arte conectitur cum linguistica, quae, a se, structuram et significationem linguae certiore investigat. Traditio semiotica studium signorum et symbolorum ut pars communicationis magni momenti explorat. Linguisticae autem dissimilis, semiotica rationes signorum non linguisticas etiam investigat. Semiotica saepe dividitur in ramos tres:

Semantica: coniunctio signorum et rerum quas attingant; eorum denotata significata, vel significatio
Syntactica: coniunctiones signorum in structuris formalibus
Pragmatica: coniunctio signorum et actorum qui signis utuntur, vel interpretes

Semiotica fines anthropologicos magni momenti habere saepe videtur; exempli gratia, Humbertus Eco proponit omne culturae phaenomenon ut communicatio investigari posse.^[5] Nonnulli autem semiotici logicales scientiae dimensiones attendunt, regiones investigantes quae ad scientiam vitae pertinent—sicut quomodo organismi res praedicunt et sese ad eorum locum proprium in mundo accommodant (vide semiosis). Rationes semioticae generatim signa vel rationes signorum pro re studii accipiunt: communicatio rerum ab organismis vivis in biosemiotica tractatur, zoosemiotica non exclusa.

Syntactica est pars semioticae quae formales signorum et symbolorum proprietates tractat.^[6] Syntactica accuratius "regulas" tractat "quae moderantur quomodo verba ad phrases et sententias formandas temperentur."^[7]^[8]

Carolus W. Morris ait semanticam tractare coniunctionem signorum cum eorum designatis, et res quae ea denotent vel denotare possint; ac pragmaticam semiosis aspectus bioticos tractat; hoc est, cum omnibus phaenomenis psychologicis, biologicis, et sociologicis quae in signis fungentibus fiunt.

Nexus interni

↑ σημειωτικός, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, in Perseus.
↑ σημεῖον, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, in Perseus.
↑ Non confundenda cum traditione Saussureana semiologia appellata, quae pars semioticae est.
↑ "The science of communication studied through the interpretation of signs and symbols as they operate in various fields, esp. language," Oxford English Dictionary (2003).
↑ Caesat 1999:55.
↑ "Syntactics," The American Heritage Dictionary of the English Language.
↑ Anglice: "rules that govern how words are combined to form phrases and sentences."
↑ Wiktionary.org.

[1] σημειωτικός, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, in Perseus.

[2] σημεῖον, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, in Perseus.

[3] Non confundenda cum traditione Saussureana semiologia appellata, quae pars semioticae est.

[4] "The science of communication studied through the interpretation of signs and symbols as they operate in various fields, esp. language," Oxford English Dictionary (2003).

[5] Caesat 1999:55.

[6] "Syntactics," The American Heritage Dictionary of the English Language.

[7] Anglice: "rules that govern how words are combined to form phrases and sentences."

[8] Wiktionary.org.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Semiotica

Nexus interni

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia