Symbolismus (artes)

Petrus Puvis de Chavannes, Jeunes Filles au Bord de la Mer ('Puellae ad marginem maris'), 1879, Museum Orsay, Lutetiae.
Victor Vasnetsov, Eques ad quadrivium, 1878.
Ioannes Gulielmus Waterhouse, Caecilia, 1895.
Henricus Fantin-Latour, Ad Mensam: sedentes, Paulus Verlaine, Arthurus Rimbaud, Leo Valade, Ernestus d'Hervilly, Camilla Pelletan; stantes, Petrus Elzéar, Aemilius Blémont, Ioannes Aicard.
Carolus Baudelaire, praecursor symbolismi, circa 1862.
Alexander Benois, scaena pro Inguari Stravinskij Petrushka, 1911.

Symbolismus fuit motus artis qui saeculi undevicensimi exeunte ex fontibus Francicis, Russicis, et Belgicis in poesi et aliis artibus ortus est, imprimis in litteris, praecipue in Caroli Baudelaire Les Fleurs du mal, libro poematum anno 1857 divulgato. Opera Edgari Allan Poe, quae Baudelaire, magnopere admirans, in Francicum convertit, magnam auctoritatem hoc in motu habebant, fonsque multorum quotidianorum troporum, allegoriarum et imaginum erant. Fundamenta huius aesthetica a Stephano Mallarmé et Paulo Verlaine decennia annis 1860 et 1870 diligenter iacta est. Annis 1880, haec aesthetica, in serie edictorum articulatim dicta, aetatem artificum et scriptorum attraxit. Nomen symbolista ipsum primum ab Ioanne Moréas iudice litterario adhibitum est, qui vocabulum excogitavit ad symbolistas a cognatis degeneris litterarum et artis oculorum distinguendos. Symbolismus artis, ad modum litterarum cognatus cum autem ab illo distinctus sit, ad quoddam hermetismum et gothicum Romanticismi elementum pertinet.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy