Back أوراق الفيديراليست Arabic Федералистът Bulgarian El Federalista Catalan کۆمەڵە وتاری فێدڕالیست CKB Listy federalistů Czech Federalist Papers German The Federalist Papers English The Federalist Papers Spanish مقالههای فدرالیست Persian Federalistikirjoitukset Finnish
_-_02.jpg)
The Federalist (deinde The Federalist Papers appellata, Latine fortasse 'Chartae Foederalistae') est congeries ex octoginta quinque commentariis et libellis ab Alexandro Hamilton, Iacobo Madison, et Ioanne Jay scriptis ad Constitutionem Civitatum Foederatarum sanciendam promovendam. Septuaginta septem res in diariis The Independent Journal et The New York Packet seriatim inter Octobrem 1787 et Augustum 1788 divulgatae sunt. Collectio harum rerum et octo aliarum, The Federalist; or, The New Constitution appellata, binis voluminibus anno 1788 a J. et A. McLean patefacta sunt.[1] Primus congeriei inscriptio fuit The Federalist; inscriptio The Federalist Papers saeculo vicensimo orta est.
Auctores harum commentariorum, quamquam praecipue suffragia movere ad constitutionem propositam sanciendam volebant, in Federalist No. 1 hanc disceptationem latioribus vocabulis civilibus aperte posuerunt:
Dicitur crebro incolis huius patriae, per mores et exemplum, ad rem magni momenti decernendam reservari videri, num societates hominum rem publicam bonam instituere per cogitationem et optionem revera possint, an non, aut num, ex relatione ad eorum constitutiones politicas, de casu et vi dependere semper destinentur.[2][3]
Inter commentarios The Federalist sunt multi loci celeberrimi. Federalist No. 10, in quo Madison de modo regiminis partium maioritatis prohibendi disputat, rempublicam magnam et commercialem suadens, commentarius maximi momenti ex sententia philosophica plerumque habetur; completur a Federalist No. 14, in quo Madison latentem Civitatum Foederatarum potentiam aestimat, quam reipublicae latae idoneam declarat, et argumentum per memorabilem animi creatricis constitutionalis et civilis Conventus Foederalis defensionem concludit.[4] In Federalist No. 84, Hamilton arguit emendare Constitutionem per rogationem iurum additam non necessarium esse, quia variae condiciones in Constitutione proposita quae libertatem protegant ad rogationem iurum efficiunt. Federalist No. 78, etiam ab Hamilton scriptum, fundamenta iacit doctrinae recognitionis iudicialis legum foederalium et rerum gestarum exscutivarum. Federalist No. 70 argumenta Hamiltoniana de principali unius hominis administratore praebet. In Federalist No. 39, Madison expositionem clarissimam offert notionis quae Federalismus appellatur. In Federalist No. 51, ille argumenta de coercitionibus et aequilibriis comparat in commentario saepe allato ob eius excusationem rei publicae ut "maxima ex omnibus considerationibus humanitatis."[5]
Secundum Ricardum B. Morris historicum Americanum, hi commentarii sunt "incomparabilis constitutionis expositio, locus classicus in scientia politica latitudinem et profunditatem attingens ab exitu ullius scriptoris Americani posterii invictus."[6][7]
- ↑ Kenneth T. Jackson, The Encyclopedia of New York City (The New York Historical Society; Yale University Press, 1995), 194.
- ↑ Anglice "It has been frequently remarked, that it seems to have been reserved to the people of this country, by their conduct and example, to decide the important question, whether societies of men are really capable or not, of establishing good government from reflection and choice, or whether they are forever destined to depend, for their political constitutions, on accident and force."
- ↑ The Federalist Papers. Toronto: Bantam Books. 1982,
- ↑ Wills, x.
- ↑ Anglice: "the greatest of all reflections on human nature."
- ↑ Anglice: "incomparable exposition of the Constitution, a classic in political science unsurpassed in both breadth and depth by the product of any later American writer."
- ↑ Richard B. Morris, The Forging of the Union: 1781-1789 (1987) p. 309.