Back Titaan (maan) Afrikaans Titan (Mond) ALS Titán (satelite) AN تيتان (قمر) Arabic Titán (satélite) AST Titan (Saturnun peyki) Azerbaijani تایتان (قمر) AZB Титан (юлдаш) Bashkir Tėtans (palīduovs) BAT-SMG Тытан (спадарожнік) Byelorussian
Vide etiam paginam discretivam: Titan.
| |
| Patefactio | |
|---|---|
| Inventa a | Christianus Hugenius |
| Inventa | 25 Martii 1655 |
| Proprietates orbitales | |
| Axis semimaior | 1 221 931 km |
| Eccentricitas | 0.028880 [1] |
| Periodus orbitalis | 15.94542 d [2] |
| Inclinatio | 0.34854° (ad Saturni circulum aequinoctialem) |
| Satelles planetae | Saturni |
| Proprietates physicae | |
| Diametrus media | 5150 km (0.404 Terrae) |
| Massa | 1.345×1023 kg |
| Densitas media | 1.88 g/cm3 |
| Superficiei gravitas | 1.35 m/s2 (0.14 Terrae) |
| Rotationis periodus | alligata ad periodum orbitalem |
| Inclinatio axis | nulla |
| Albedo | 0.21 |
| Atmosphaera | 160 kPa: Nitrogenium 95 %, Methanum 5 % |
Titan (-is, m.)[1] magnitudine est maximus Saturni et secundus a maximo in systemate Solari satelles, inventus die 25 Martii 1655 a Christiano Hugenio, astronomo Batavico, primus systematis solaris satelles praeter illos Iovis, quae sidera Medicea dicuntur.
Titan a Christiano Hugenio luna Saturni appellabatur;[2] nomen autem Titan ab Iohannis Herschel libro anno 1847 divulgato datum est.
Titan est sola systematis solaris satelles cui atmosphaera est. Cuius compositio et reactiones chemicae luce Solari effectae, indicit possibilitatem substantiarum biochemicarum et ergo vitae.
- ↑ "Tītān, -ānis m.": Leo's Vocabula
- ↑ Christiani Hugenii ... opera varia (Lugduni Batavorum, 1724) (p. 554 apud Google Books)