Back شامانية كورية Arabic شامانيه كوريه ARZ কোরীয় শামানবাদ Bengali/Bangla Religió tradicional coreana Catalan Schamanismus in Korea German Korean shamanism English Chamanismo coreano Spanish شامونیسم کرهای Persian Korealainen šamanismi Finnish Chamanisme coréen French
Kepawangan Korea atau agama rakyat Korea, juga dikenali sebagai Shinisme atau Sinisme[1] (Korea: 신교, Hanja 神敎; Shingyo atau Shinkyo, "agama roh/dewa")[2][3] atau (Korea: 신도; Hanja: 神道, "cara roh / tuhan"),[4][5] ialah agama etnik politeistik dan animistik Korea yang wujud sejak zaman prasejarah[6] dan terdiri daripada penyembahan dewa-dewa (신 shin) dan nenek moyang (조상 josang) serta roh alam.[5] Apabila merujuk secara khusus kepada amalan dukun (Korea: 무속, Hanja: 巫 俗; musog atau musok ), istilah Muisme (Hangul: 무교, Hanja: 巫 敎; Mugyo atau Mukyo, "agama mu (pawang)") digunakan.[7][8]
Kata umum untuk "pawang" dalam bahasa Korea ialah mu (Hangul: 무, Hanja: 巫).[6] Dalam terminologi kontemporari, mereka disebut mudang (무당, 巫 堂) jika perempuan atau baksu jika lelaki, walaupun istilah lain ada digunakan secara tempatan.[7] [11] Kata Korea mu ialah sinonim dengan perkataan Cina wu 巫, yang mentakrifkan pawang lelaki dan perempuan.[7] Peranan mudang adalah bertindak sebagai perantara antara roh-roh atau dewa-dewa dan umat manusia untuk menyelesaikan halangan dalam pengembangan kehidupan, melalui amalan ritual gut.[12]
Kepawangan Korea telah mempengaruhi beberapa agama baru Korea, seperti Cheondoisme dan Jeungsanisme, dan beberapa gereja Kristian di Korea menggunakan amalan yang berakar pada kepawangan ini.[13]
Mitologi kepawangan Korea juga dibacakan secara lisan semasa ritual gut. Di Jeju, ini disebut bon-puri.
- ^ Superskrip H dalam "Shinisme" dan "Shindo" bermaksud bahawa istilah itu mungkin dieja sama ada "Shinisme" dan "Shindo" atau "Sinisme" dan "Sindo", tanpa perbezaan.
- ^ Korean Cultural Service (1998).
- ^ Yunesŭk'o Han'guk Wiwŏnhoe (1985).
- ^ Korean Cultural Service (1992).
- ^ a b Kendall (2010).
- ^ a b "무교". Educational Terminology Dictionary (dalam bahasa Korea). 29 June 1995. Dicapai pada 2018-03-22.
- ^ a b c Lee (1981).
- ^ Kim (1998).
- ^ Kendall (2010), m/s. ix.
- ^ Lee (1981), m/s. 3–4.
- ^ Istilah lain termasuk tangol atau tangur (당골; digunakan di Korea selatan untuk pawang keturunan) dan mansin (digunakan di Korea tengah, daerah Seoul, dan utara Korea).[9] Perkataan mudang sebahagian besar dikaitkan, walaupun tidak secara eksklusif, dengan pawang wanita kerana kelazimannya dalam sejarah baru-baru ini. Kelaziman wanita ini menyebabkan pengembangan lokasi baru untuk merujuk kepada pawang lelaki, termasuk sana mudang (secara harfiah "mudang lelaki") di kawasan Seoul atau baksu mudang ("mudang penyembuh"), dipendekkan baksu, di kawasan Pyongyang. Adalah wajar untuk mempercayai bahawa perkataan baksu adalah sebutan autentik kuno untuk pawang lelaki.[10]
- ^ Choi (2006).
- ^ Kim, Andrew E. (1 July 2000). "Korean Religious Culture and Its Affinity to Christianity: The Rise of Protestant Christianity in South Korea" (PDF). Sociology of Religion. 61 (2): 117–133. doi:10.2307/3712281. JSTOR 3712281.