Faststoff

As Faststoff oder Fastkörper warrt in de Naturwetenschop de Materie betekent, de in faste Phaas vörliggt. Dorbi hannelt sik dat üm en Sünnerall vun kondenseerte Materie. In’n ingrenzten Sinn versteiht man dorünner en Stoff, de bi en Temperatur vun 20 °C in faste Phaas is, wobi de Beteken Faststoff in dissen Fall den Stoff typiseert un nich vun de Temperatur afhangt.

De Egenschoppen vun en Faststoff ünnerscheedt sik dör de gegenseitigen Wesselwirken vun de Bostenen vun de Materie düchtig vun de Egenschoppen vun Lösen oder vun fre’e Deelken. En sünner’t Kennteken vun Faststoffen is de Bestännig vun de Orden (amorph oder kristallin), de jemehr Bostenen opwiest.

In’n technischen Spraakbruuk hebbt Fastkörpers en sünnere Mindst-Utdehnen, de aver nich scharp defineert is. Dorna sünd Fastkörpers also makroskopische Körpers – in’n Ünnerscheed to mikroskopische Körpers. So gellt to’n Bispeel in’n Normalfall en Makromolekül för sik alleen noch nich as Fastkörper. Materie in’t Övergangsrebeet warrt Cluster nöömt.

Man kann sik all Faststoffen vörstellen, as weern se ut Bostenen tosamensett. en Bosteen kann dorbi en enkelt Atom oder Molekül wesen, man ok en Koppel dorvun. Wenn all Bostenen vun de glieken Oort sünd, seggt man dorto Monostruktur, anners hannelt sik dat üm Heterostrukturen.