Neemaand

De Begreep Neemaand (lat. Interlunium) betekent de Lichtgestalt (Maandphaas) vun’n Maand, wenn he nich mit fre’e Oog to sehn is. Dat is jümmer den, wenn de Maand twüschen de Eer un de Sünn steiht, sik also in Konjunkschoon mit de Sünn befinnt. Dat duert denn ruchweg 35 Stünnen bit de butere rechte Rand (oder de linke Rand, wenn vun de süüdlichen Eerdhälft ut keken warrt) wedder vun dat direkte Sünnlicht anstrahlt warrt. Disse Phaas warrt as dat Neelicht betekent. De Beteken Neemaand steiht dorför, dat sik de Maand schienbor nee maken deit. De letzt sichtbore Phaas vör den Neemaand warrt as Ooltlicht betekent.

De Maandsiet, de na de Eer wiesen deit, warrt jümmer ok en beten vun dat Sünnlicht anstrahlt, dat vun de Eer reflekteert warrt (Eerdschien) un kriggt so ok to de Tiet vun’n Neemaand ’n beten Licht af. Dat in de Eerdatmosphäär streite Sünnlicht is aver heller as de Eerdschien vun’n Neemaand un överstrahlt em, so dat liekers nich mit dat fre’e Oog to sehn is. An’n Nachthimmel is de Neemaand al so nich to sehn, vunwegen dat he denn mit de Sünn tosamen ünner de Kimm steiht.

Nipp un nau warrt defineert:

Neemaand is de Tietpunkt, wenn de geozentrische ekliptikale Läng vun’n Maand un de geozentrische ekliptikale Läng vun de Sünn gliek sünd.

Geozentrisch bedüüt hier vun en annahmen Beobachter vun’n Eerdmiddelpunkt ut sehn. Dormit is de Definitschoon nich vun en sünnern Standpunkt afhängig. Neemaand is weltwiet to de glieken Tiet, wat aver in verschedene Tietzonen to ünnerscheedliche Oortstieten is.

Dat Astronoomsche Teken för Neemaand is de utfüllte Krink: