Het achtergevoegd naambestanddeel -donk gaat terug op een aardrijkskundig begrip. Een donk is een heuvel bestaande uit dekzand die voorkomt in het laaggelegen rivierengebied en uitsteekt boven de latere sedimenten. Als naamdeel komt het woord veel vaker voor.
In Noord-Brabant werd het woord of het naamdeel -donk vooral gehecht aan een grote en hoge zandkop of een plateaurand langs een beekdal. Donken waren een hogere en drogere plek in een vaak drassige omgeving waardoor ze aantrekkelijk waren als vestigingsplaats voor mensen. Ook werden ze in mindere mate gebruikt voor de landbouw.