1,4-heptonolacton

1,4-heptonolacton
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van D-1,4-heptonolacton
Algemeen
Molecuulformule	C7H12O7
IUPAC-naam	(3R,4S,5R)-3,4-dihydroxy-5-[(1S,2R)-1,2,3-trihydroxypropyl]dihydrofuran-2-(3H)-on
Andere namen	E370, D-glucoheptono-1,4-lacton, D-glycero-D-gulo-heptono-1,4-lacton
Molmassa	208,17 g/mol
SMILES	O[C@H]([C@@H]([C@H]1[C@H]([C@@H](CO)O)O)O)C(O1)=O
InChI	1/C7H12O7/c8-1-2(9)3(10)6-4(11)5(12)7(13)14-6/h2-6,8-12H,1H2/t2-,3+,4+,5-,6-/m1/s1/i1-12,2-12,3-12,4-12,5-12,6-12,7-12,8-16,9-16,10-16,11-16,12-16,13-16,14-16
CAS-nummer	89-67-8
EG-nummer	201-929-6
PubChem	78942
Wikidata	Q27282913
Beschrijving	Witte kristallen met zoetzure smaak[1]
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	1,806 g/cm³
Smeltpunt	152-155 °C
Kookpunt	557,5 °C
Vlampunt	232,2[2] °C
Goed oplosbaar in	water, ethanol
Brekingsindex	1,645
Nutritionele eigenschappen
Komt voor in	kokos-, noot- en vanillearoma
Type additief	zuurteregelaar, aroma
E-nummer	E370
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

1,4-heptonolacton of E370 is een synthetische stof die behoort tot de lactonen. Het is het lacton van glucosemonocarbonzuur.^[3] De zuivere stof komt voor als witte kristallen met zoetzure smaak, die goed oplosbaar zijn in water.

1. ↑ Glandord, Kuhnert, Lück, Muermann, Handbuch Lebensmittelzusatzstoffe, Behr's verlag, 2005
2. ↑ Chemspider
3. ↑ Food-Info.net E-nummers: 370 Delta-Lacton. Gearchiveerd op 8 november 2022.