Een A-kant is een benaming voor een lied dat wordt uitgebracht als een single. De term stamt uit het vinyltijdperk, toen singles verschenen met een A-kant (de hit) en een ander nummer op de B-kant, de achterkant van de single. Sinds de opkomst van de compact disc wordt de term 'A-kant' minder vaak gebruikt.
Naast de gewone A-kant bestaat ook het fenomeen dubbele A-kant. Deze term stamt eveneens uit het vinyltijdperk. Het betekent dat een single twee 'gelijkwaardige' nummers bevat, die allebei worden gepromoot als hit, zonder dat een van de twee nummers de B-kant is. Soms wordt de tweede A-kant echter zo populair, dat deze tot eerste A-kant gepromoveerd wordt.[1][2]
Voorbeelden van dubbele A-kanten in Nederland zijn:
- We Can Work It Out / Day Tripper van The Beatles (1965)
- Yellow submarine / Eleanor Rigby van The Beatles (1966)
- Penny Lane / Strawberry Fields Forever van The Beatles (1967)
- Eagle / Thank You for the Music van ABBA (1978)
- Rivers of Babylon / Brown Girl in the Ring van Boney M. (1978)
- Als je huilt / Bim bam van André van Duin (1982)
- Bohemian Rhapsody / These Are the Days of Our Lives van Queen (1991)
- Where the streets have no name (I can't take my eyes off you) / How can you expect to be taken seriously? van Pet Shop Boys (1991)
- Those simple things / (What a day for a) Daydream van Right Said Fred (1992)
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Een voorbeeld hiervan is Als je huilt/Bim bam van André van Duin. Bim bam was door de promo (met Van Duin in de gedaante van vier verschillende monniken) de belangrijkste A-kant, totdat Van Duin in Op volle toeren verscheen met Als je huilt. Hij droeg een bril waaruit water spoot, waardoor mensen uit het publiek nat werden. Dit veroorzaakte grote hilariteit.
- ↑ Soms was er geen overeenstemming over de tweede A-kant, zoals Mull of Kintyre/Girls' School van Wings (1977) en Chiquitita/Lovelight van ABBA (1979). In beide gevallen werden respectievelijk Girls' School en Lovelight door Felix Meurders aangemerkt als tweede A-kant tijdens uitzendingen van de Nationale Hitparade. Hij deed dat op basis van informatie die geleverd werd door platenzaken, waar naar verluidt veel gevraagd werd naar de B-kant. In publicaties van hitlijsten worden genoemde liedjes niet erkend als A-kanten.