Achterwielaandrijving is een lay-out-vorm van motor en transmissie die gebruikt wordt in voertuigen, waarbij de motor alleen de achterwielen aandrijft.
In de automobielindustrie worden voor auto's met achterwielaandrijving de volgende Engelse termen gebruikt:
De eerste auto's die aan het begin van de 20e eeuw op de markt kwamen hadden achterwielaandrijving. Dit was algemeen zo tot op het einde van de jaren zeventig van de 20e eeuw. Tegenwoordig hebben de meeste auto's voorwielaandrijving alhoewel BMW meestal achterwielaandrijving heeft. Auto's met een groot motorvermogen (evenals auto's met middenmotor 4×4 uitgezonderd) zijn ook bijna altijd aangedreven op de achterwielen aangezien het niet mogelijk is om grote vermogens op de voorwielen over te brengen vanwege de gewichtsverplaatsing naar achter. Ook dienen motor en versnellingsbak in de langsrichting te worden ingebouwd bij achterwielaandrijving; het motorvermogen wordt dan door middel van een cardanaandrijving naar het differentieel op de achteras overgebracht dat op zijn beurt het vermogen over de wielen verdeelt. Als de motor in de langsrichting wordt geplaatst heeft deze een groter motorcompartiment nodig, daarom worden auto's uit de kleinere en de middenklasse zelden met achterwielaandrijving uitgerust.