De nimf Aegle (Oudgrieks: Αἴγλη, Aíglē) is in de Griekse mythologie een van de Naiaden.[1] Samen met haar zussen Erythia, Hesperia, Arethusa en Hesperethusa behoort zij tot de maagdelijke Hesperiden. Aegle zou dan de dochter zijn van Atlas en Hesperis, maar ook worden Nyx en Erebus genoemd. Zelfs een afstamming van alleen Nyx, dus zonder man, wordt genoemd.[2] Tot slot worden Zeus en Neaera genoemd als ouders.[3][4] Volgens Pausanias was zij, samen met Helios, de moeder van de Gratiën. Echter worden die over het algemeen beschouwd als de dochters van Zeus en Eurynome.[5] Aegle is een personificatie van de glans van het zonnelicht.[bron?]
Vergilius schrijft over Aegle in het zesde gedicht van zijn boek Bucolica:
"Chromis en Mnasyllos zagen Silenus in een grot liggen slapen, zijn aderen als altijd gezwollen van de wijn van gisteren. Vlakbij lagen de kransen, net van zijn hoofd gevallen, en zijn zware pul hing aan het versleten handvat. Op hem vallend - want de oude had beiden bedrogen van een beloofd lied - wierpen zij hem in boeien gemaakt van zijn eigen krans. Aegle voegt zich bij hun gezelschap en volgt het schuchtere paar - Aegle, de mooiste van de Naiades - en beschildert, nu zijn ogen opengaan, zijn gezicht en wenkbrauwen met karmozijnrode moerbeien."[6]
- ↑ (la) P. VERGILI MARONIS ECLOGA SEXTA regel 20. THE LATIN LIBRARY. Gearchiveerd op 17 april 2021. Geraadpleegd op 17 april 2021.
- ↑ Aegle, Griekse Mythologie Encyclopedie. Gearchiveerd op 20 april 2021.
- ↑ (en) Aigle, Theoi.com. Gearchiveerd op 29 oktober 2021.
- ↑ Nagelkerken, John, Apollodorus De Mythologische Bibliotheek BOEK II V. 11. Gearchiveerd op 18 maart 2016. Geraadpleegd op 17 april 2021. “Samen met hem hielden de Hesperiden* toezicht, Aegle, Erythia, Hesperia en Arethusa.”
- ↑ Pausanias. Graeciae Descriptio, pp. 9.35.1.
- ↑ (en) VIRGIL, ECLOGUES - Theoi Classical Texts Library. www.theoi.com vers 13. Gearchiveerd op 19 april 2021. Geraadpleegd op 17 april 2021.