Alfa Romeo Alfetta 158/159 | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Categorie | Formule 1 en Voiturette | |||
Constructeur | Alfa Romeo | |||
Ontwerper(s) | Gioacchino Colombo | |||
Opvolger | Alfa Romeo 177 | |||
Technische specificaties | ||||
Ophanging (voor) | Trailing arm, transverse leaf springs, hydraulische dempers | |||
Ophanging (achter) | Pendelas*, transverse leaf spring, hydraulische dempers *De-Dion-as was een modificatie in 1951. | |||
Motor | Alfa Romeo 158/159 1,479 cc, 8 cilinder in lijn, Roots-type supercharger, front mounted.
| |||
Transmissie | Alfa 4 traps handgeschakeld | |||
Brandstof | Shell (98,5% methanol, 1% castorolie, 0,5% water) | |||
Banden | Pirelli | |||
Competitie | ||||
Debuut | 1938 Coppa Ciano Junior | |||
Races | 41 (GP), 13 (F1) | |||
Overwinningen | 37 (GP), 10 (F1) | |||
Poles | 10 (F1) | |||
Snelste rondes | 13 (F1) | |||
Coureurs-kampioenschappen | 2 (1950: Farina, 1951: Fangio) | |||
Constructeurs-kampioenschappen | n.v.t. (ingevoerd in 1958) | |||
|
De Alfa Romeo 158/159, ook wel bekend als de Alfetta (Kleine Alfa in italiaans[1]), is een van de meest succesvolle race-auto's ooit geproduceerd. De Alfa Romeo 158, en de daarvan afgeleide 159, wonnen 47 van de 54 Grands Prix waaraan ze deelnamen.[2] De wagen werd oorspronkelijk ontwikkeld voor de vooroorlogse voiturette raceklasse (1937) en heeft een 1,5-liter 8 cilinder in lijn supercharged motor. Na de Tweede Wereldoorlog werd de auto vanaf 1947 ingezet voor de Formule 1. In de handen van befaamde coureurs als Nino Farina, Juan-Manuel Fangio en Luigi Fagioli, was de Alfetta tot en met 1951 onoverwinnelijk. In 1950, het debuutjaar van de formule 1, won de Alfetta zelfs alle Grands Prix die verreden werden.