Alfabet

Zie Alfabet (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Alfabet.
Alfabet, Vaticaan, 8e eeuw.

Een alfabet (meervoud: alfabetten) of alfabetisch schrift is een verzameling symbolen om equivalenten van klanken in de gesproken taal schriftelijk weer te geven. Alfabetische schriften vormen een van de hoofdgroepen van het schrift. De tekens van een alfabet worden onder inachtname van bepaalde grammaticale regels tot woorden samengevoegd, waarmee geschreven taal gevormd wordt.

Het eerste volledig fonemische schrift, het Proto-Kanaänitisch schrift, later bekend als het Fenicisch alfabet, wordt gezien als het eerste alfabet. Het is de voorouder van de meeste moderne alfabetten, waaronder het Arabisch alfabet, Grieks alfabet, Latijns alfabet, cyrillisch alfabet, Hebreeuws schrift, en mogelijk ook de Brahmische schriften.[1][2] De Amerikaanse linguïst Peter T. Daniels (1951) maakte echter onderscheid tussen een abugida (een set letters die medeklinkers in de vorm van basisletters met diakritische tekens aanpassen om zo klinkers te vertegenwoordigen, zoals in het Devanagari en andere Brahmische schriften), een abjad (waarin de letters grotendeels of alleen medeklinkers vertegenwoordigen, zoals in het oorspronkelijke Fenicisch, Hebreeuws of Arabisch) en een "alfabet" (een set letters die zowel klinkers als medeklinkers vertegenwoordigen). In de strikte zin van het woord alfabet, was het eerste "echte" alfabet het Griekse alfabet, dat ontwikkeld werd vanuit het eerdere Fenicische alfabet.[3][4]

Van de tientallen alfabetten die vandaag de dag worden gebruikt, is het Latijns alfabet het meest populair.[5] Het Latijns alfabet werd afgeleid van het Griekse alfabet, en wat veel talen aanpassen door letters toe te voegen door middel van het aanpassen van bestaande letters met diakritische tekens. Terwijl de meeste alfabetten over letters beschikken die bestaan uit lijnen, zijn er ook uitzonderingen zoals de alfabetten gebruikt in braille. Het Khmerschrift (voor het Cambodjaans) is het langste alfabet, met 74 letters.[6]

Alfabetten worden meestal geassocieerd met een standaard lettervolgorde, dit heet een alfabetische volgorde. Dit betekent ook dat de letters gebruikt kunnen worden voor het nummeren in lijsten.

  1. Coulmas|1989|pp=140–141
  2. Daniels|Bright|1996|pp=92–96
  3. Coulmas, Florian (1996). The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Blackwell Publishing, Oxford. ISBN 978-0-631-21481-6.
  4. Millard|1986|p=396
  5. Haarmann|2004|p=96
  6. What Language Has the Largest Alphabet? (26 december 2014). Gearchiveerd op 11 april 2021. "Languages like Chinese, technically, do not use an alphabet but have an ideographic writing system. There are thousands of symbols (pictographs) in Chinese representing different words, syllables and concepts. [..] The language with the most letters is Khmer (Cambodian), with 74 (including some without any current use). According to Guinness Book of World Records, 1995, the Khmer alphabet is the largest alphabet in the world. It consists of 33 consonants, 23 vowels and 12 independent vowels."

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy