Allen Ginsberg | ||||
---|---|---|---|---|
Allen Ginsberg in 1978
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Irwin Allen Ginsberg | |||
Geboren | 3 juni 1926 | |||
Geboorteplaats | Newark (New Jersey) | |||
Overleden | 5 april 1997 | |||
Overlijdensplaats | New York | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Beroep | dichter | |||
Handtekening | ||||
Werk | ||||
Genre | poëzie, toneelstuk, dagboek | |||
Stroming | Beatgeneration, moderne en hedendaagse Amerikaanse poëzie | |||
Invloeden | Jack Kerouac, William Carlos Williams, Kenneth Rexroth | |||
Thema's | homoseksualiteit, autobiografie | |||
Bekende werken | Howl And Other Poems | |||
Uitgeverij | City Lights | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
Website | ||||
|
Irwin Allen Ginsberg (Newark (New Jersey), 3 juni 1926 - New York, 5 april 1997) was een Amerikaans dichter van joodse afkomst.
In de jaren 40 van de twintigste eeuw studeerde hij aan de Universiteit van Columbia (bij Mark Van Doren), waar hij vriendschap sloot met de schrijvers William S. Burroughs en Jack Kerouac. In het midden van de jaren vijftig zou hij een leidende rol spelen in de Beat Generation samen met dichters als Gary Snyder en Michael McClure.
In 1956 publiceerde hij zijn eerste werk: Howl And Other Poems. Hoewel het gedicht heftige reacties opriep wegens vermeende obsceniteit, werd het een groot succes. Ook Ginsbergs openheid over zijn homoseksualiteit – Peter Orlovsky was zijn levenspartner – maakte hem controversieel. Zijn collega-schrijvers, met name Jack Kerouac, William Carlos Williams en Kenneth Rexroth hadden meer vertrouwen in hem. Hij werd zelf ook sterk beïnvloed door deze schrijvers.
Ginsberg had een sterke drang om de grenzen van zijn bewustzijn te verkennen. Dat deed hij door het gebruik van drugs zoals marihuana, en andere geestverruimende middelen. Dit inspireerde hem sterk bij het schrijven van gedichten. William Blake, de Engelse dichter, was hem daarbij een voorbeeld. Veel gedichten van Ginsberg bevatten elementen van oorlog. Onderwerpen als de gaskamers in de Tweede Wereldoorlog en de oorlog in Vietnam komen regelmatig voor in zijn gedichten.
Ginsberg ontving talrijke prijzen waaronder de Woodbury Poetry Prize, de National Book Award for Poetry, NEA grants en een Lifetime Achievement Award van de Before Columbus Foundation. Gedurende de laatste jaren van zijn leven was Ginsberg docent aan de Universiteit van Brooklyn.
Ginsberg ging zich steeds meer interesseren voor het boeddhisme en werd op latere leeftijd boeddhist.
Ginsberg was bevriend met Bob Dylan en figureert in de clip van Subterranean Homesick Blues in het openingsshot van D. A. Pennebaker's documentaire Dont look back.[1]