Anabasis De Tocht van de Tienduizend | ||||
---|---|---|---|---|
Titelpagina Engelse editie uit 1866
| ||||
Originele titel | Ἀνάβασις | |||
Land van oorsprong | Oude Griekenland | |||
Originele taal | Oudgrieks | |||
Genre | reisverslag, historisch | |||
Onderwerp | tocht door het Perzische Rijk | |||
Aantal delen in reeks | 7 | |||
Creatieteam | ||||
Auteur(s) | Xenophon | |||
Publicatie | ||||
Eerste publicatie | ca. 370 v.Chr. | |||
Laatste publicatie | ca. 398 v.Chr. | |||
|
De Anabasis, Oudgrieks: Ἀνάβασις, is het verslag van zeven boeken, dat Xenophon rond 370 v.Chr. schreef over zijn tocht van 401 tot 399 v.Chr. door Perzië. Hij ging mee op een expeditie die door de Perzische koning Cyrus was ondernomen om zijn broer Artaxerxes van de troon te stoten. Anabasis betekent letterlijk 'de tocht naar het binnenland', maar het wordt ook weleens de Tocht van de Tienduizend genoemd, omdat het ging over tienduizend Griekse huursoldaten die Cyrus hielpen de macht te grijpen.
Cyrus' leger versloeg in de Slag bij Cunaxa, in Mesopotamië in de buurt van Babylon, weliswaar het leger van zijn broer, maar hijzelf sneuvelde. Daardoor zaten zijn Griekse huurlingen, die op hun vleugel hadden overwonnen - in een lastig parket ten opzichte van Artaxerxes. De Griekse officieren, waaronder bevelvoerder Klearchos en Xenophons vriend Proxenos, werden tijdens onderhandelingen met de satraap Tissaphernes verraden, gevangengenomen en geëxecuteerd. Het leger bleef verdwaald achter, honderden kilometers van huis, maar Xenophon slaagde erin hen te motiveren op eigen kracht door te gaan en de oorlogsbuit veilig te stellen. Hij vergeleek de liefde voor de vrijheid met de Perzische proskynesis, Aan geen menselijk wezen betuigen jullie eer als meester, maar alleen aan de goden, om de mogelijkheid om binnen de Perzische cultuur te integreren minder aantrekkelijk te maken.[1] Hij slaagde daarin en werd als een van aanvoerders gekozen om de Grieken thuis te brengen. Desalniettemin sneuvelden veel van zijn manschappen onderweg in gevechten met wilde bergstammen of overleden in de sneeuw.