| Anthonie Kort | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 13 augustus 1951 | |||
| Nationaliteit |  Nederland
| |||
| Kerkelijke functie | ||||
| Kerkgenootschap | Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland | |||
| Ambt | predikant | |||
| Kerkelijke loopbaan | ||||
| 1993-1996 | predikant NHK te Garderen | |||
| 1998-2003 | predikant OGGiN te Rijssen | |||
| 2003-heden | predikant OGGiN te Krimpen aan den IJssel | |||
| Overig | ||||
| Leer | bevindelijk gereformeerd | |||
| ||||
Anthonie ("Ton") Kort (Oud-Beijerland, 13 augustus 1951) is predikant binnen het kerkverband van de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Hij geeft ook les aan proponenten binnen zijn kerkverband. Binnen de bevindelijk-gereformeerde kring neemt ds. Kort een enigszins eigensoortige positie in. Hij uitte zelfs kritiek op deze kring in het boek: Wedergeboorte of schijngeboorte, de Bijbelse bloedtheologie vergeleken met de filosofische embryotheologie (2012). Mogelijk heeft zijn houding, die op andersdenkenden nogal radicaal overkomt, te maken met zijn achtergrond en radicale verandering. Anthonie Kort veranderde namelijk van een fervent rockliefhebber en drugsgebruiker tot predikant van de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Kort groeide op in een christelijk gezin, maar nam op 19-jarige leeftijd afstand van het geloof. Kort werd manager van een amateur-rockgroep en bezocht popconcerten en discotheken als Hedon te Zwolle en de Melkweg en Paradiso in Amsterdam. Volgens eigen zeggen was hij zelfs betrokken bij drugs en handel daarin.[1] Tijdens het bezoek aan een voetbalwedstrijd van PEC Zwolle kwam hij tot inkeer.
Na een studie theologie werd Kort op 12 mei 1993 predikant in de Hervormde Gemeente te Garderen. Eind 1996 brak hij met de Nederlandse Hervormde Kerk.[2] Dit kerkgenootschap was in zijn ogen een valse kerk geworden.[3] Op 13 mei 1997 verscheen hij voor de classis Oost van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland met het verzoek om binnen deze kerk predikant te mogen worden. De classis stemde met een meerderheid van vier stemmen tegen zijn overkomst als predikant.[4] Kort werd op 20 juni 1997 wel toegelaten tot de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland en op 15 april 1998 werd hij officieel beroepbaar gesteld.[5] Op 15 juli 1998 deed hij intrede in de Oud Gereformeerde Gemeente te Rijssen (Oranjekerk) en op 19 februari 2003 werd hij bevestigd als predikant van de Oud Gereformeerde Gemeente in Krimpen aan den IJssel. In de volksmond wordt deze gemeente de Mieraskerk genoemd. Dit is niet de officiële naam van het gebouw, maar herinnert aan ds. M.A. Mieras die vele jaren aan deze gemeente verbonden is geweest. De gemeente van Krimpen telde bij de bevestiging van ds. Kort circa 1900 leden en doopleden en was daarmee de grootste Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland.
De predikant toonde zich een felle tegenstander van de Herziene Statenvertaling. Hij noemde deze een list van de duivel.[6] Hiermee oogstte hij kritiek van onder meer Willem Ouweneel.[7] Kort geeft naast zijn predikantschap ook les aan proponenten. Officieel kennen de Oud Gereformeerde Gemeenten geen theologische school. Mannen die predikant willen worden in dit kerkverband, worden opgeleid door en bij predikanten van het kerkverband thuis. Hiervoor zijn twee predikanten beschikbaar, waaronder ds. Kort.
- ↑ Interview met ds. A. Kort, Reformatorisch Dagblad, 1 juli 2001
- ↑ Ds. Kort: Mijn gemeente blijft hervormd; ik niet, Reformatorisch Dagblad, 21 december 1996
- ↑ Dominee Kort verlaat blij de valse kerk, Trouw, 13 maart 1997
- ↑ Ds. A. Kort toegelaten tot Oud Geref. Gem., Reformatorisch Dagblad, 21 juni 1997
- ↑ Oud Geref. Gem. stellen ds. A. Kort officieel beroepbaar, Reformatorisch Dagblad, 26 maart 1998
- ↑ "Herziene Statenvertaling list van de duivel", CIP.nl, 21 december 2010
- ↑ Herziene Statenvertaling – duivelswerk?, website Willem Ouweneel