De Atlas is een Amerikaanse intercontinentale ballistische raket[1] die al snel voor ruimtevaartdoeleinden werd aangepast. Vanaf de jaren 1960 werd het een belangrijke draagraket voor de Verenigde Staten.
Hij werd in de jaren vijftig in opdracht van de Amerikaanse luchtmacht ontworpen door Karel Bossart, een geëmigreerde Belg. De raket had de codenaam SM-65 en kwam voort uit de programma’s X-11 (Atlas A of SM-65A) en X-12 (Atlas B of SM-65B). De eerste Atlas werd op 11 juni 1957 vanaf Cape Canaveral Lanceercomplex 14 gelanceerd. Op 18 december 1958 werd met een SM-65B aangetoond dat deze raket in een lage baan om de aarde kon komen toen Atlas 10B SCORE, de eerste communicatiesatelliet ooit, enkele weken om de aarde liet cirkelen. Militair-tactisch betekende dit dat de Verenigde Staten in staat was overal op aarde een atoombom te droppen.
De Atlas-raketfamilie werd in eerste instantie gebouwd door de Convair Division van General Dynamics, na overname door Lockheed Martin en sinds 2006 door United Launch Alliance (ULA). ULA is een zelfstandige joint-venture van Boeing en Lockheed Martin. Hedendaags wordt ze gebruikt voor het lanceren van militaire, civiele en commerciële satellieten en wordt alleen laatste uitvoering, de Atlas V, nog gebouwd. Vanaf 2021 wordt deze vervangen door de Vulcan en komt er een eind aan de Atlas-raketfamilie.