Basan

Basan (Hebreeuws: הבשן ha-Bashan 'de lichte grond')^[1] is de naam die in de oudheid gegeven werd aan de landstreek ten oosten van het Meer van Tiberias en ten noorden van de Jarmuk (de huidige grens tussen Syrië en Jordanië). In sommige periodes werden ook de landstreek Hauran en de Golanhoogten (met het voorhistorisch monument Gilgal Refaim waar volgens de legende koning Og begraven werd) tot Basan gerekend. Het gebied is een hoogvlakte, die zo'n 600 m boven zeeniveau ligt. Het stond in de oudheid bekend als bijzonder vruchtbaar.

1. ↑ De naam is ontleend aan de Hebreeuwse Bijbel, waar de landstreek altijd voorafgegaan wordt door het bepalend lidwoord.