Beneficiaire aanvaarding (Nederland) of aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving (België en Nederland) is een begrip uit het erfrecht dat doelt op aanvaarding van een nalatenschap met uitsluiting van persoonlijke aansprakelijkheid voor schulden voor zover de erfenis per saldo negatief is. Een erfgenaam die onder het voorrecht van boedelbeschrijving heeft aanvaard, kan door schuldeisers van overledene of voor voldoening van de erfbelasting niet worden aangesproken in het eigen vermogen. Een erfgenaam is niet verplicht een erfenis te accepteren, dit is een van de drie keuzes die een erfgenaam heeft, de andere twee zijn zuivere aanvaarding en verwerping van de nalatenschap. Elke erfgenaam kan een eigen keuze maken. Wordt een nalatenschap door minstens één erfgenaam beneficiair aanvaard, moet de nalatenschap worden vereffend volgens vaste wettelijke regels. Dat doen de erfgenamen, tenzij er meer schulden dan bezittingen blijken ze zijn, dan is er een procedure waarvan het verloop vergelijkbaar is met de afwikkeling van een faillissement. Na beneficiaire aanvaarding kan een erfenis in België niet meer worden verworpen, in Nederland alleen onder bijzondere omstandigheden (art. 4:194 en 194a BW). Een erfgenaam kan hier niet meer voor kiezen als hij al handelingen heeft verricht als erfgenaam die zuivere aanvaarding inhouden, bijvoorbeeld het voldoen van vorderingen uit de nalatenschap of het verkopen van goederen.[1]
- ↑ Handelingen voor het organiseren van de uitvaart of voor het beheer van de erfenis, gelden niet als handelingen waaruit zuivere aanvaarding wordt afgeleid. Aldus de Hoge Raad 29-10-2021, ECLI:NL:HR:2021:1600, 20/01633