Een beneficie (van: bene = goed, en ficere = doen) is een begrip uit het middeleeuwse leenrecht waarbij een grootgrondbezitter een gunst aan iemand verleende in ruil voor diensten als militaire bijstand, het bewerken van de grond, of het besturen van de bewoners. De betekenis werd zowel in het wereldlijke als in het kerkelijke recht gebruikt.