Bep van Klaveren

Lambertus (Bep) van Klaveren (tot 1916 Lambertus Steenhorst^[1]) ( Rotterdam, 26 september 1907 – aldaar, 12 februari 1992) was een Nederlands bokser, die gedurende zijn carrière de bijnaam The Dutch Windmill verwierf.

Van Klaveren werd tijdens de Olympische Spelen in Amsterdam in 1928 kampioen in de klasse vedergewicht. In 1931 werd hij Europees kampioen lichtgewicht en in 1938 Europees kampioen middengewicht. Hij woonde een tijd lang in de Verenigde Staten, waar hij ondanks aankondigingen nooit om de wereldtitel bokste. Waarschijnlijk wilden de organisatoren niet het risico nemen dat de ook voor hen lucratieve wereldtitel in handen van een buitenlander kwam. In totaal bokste Van Klaveren 102 wedstrijden; hij won er 77, verloor 18 keer en 7 partijen eindigden onbeslist. Hij bokste op 19 maart 1956 zijn afscheidswedstrijd, tegen de Duitser Werner Handtke.

Van Klaveren was niet alleen bekend vanwege zijn vechtlust (die hem in de gevangenis deed belanden, hij kreeg een jaar voor het buiten westen slaan van zijn vrouw, maar zat maar drie maanden uit), maar ook om zijn onverbloemd taalgebruik. Een bekend citaat van hem, over verslagen tegenstanders, was "Ik gaf hem een klap, hij hep nooit meer gebokst." Tot kort voor zijn dood op 84-jarige leeftijd trainde hij nog elke dag.

Van Klaveren stond bekend als een groot fan van de Rotterdamse voetbalclub Excelsior. Zijn jongere broer Piet deed mee aan het bokstoernooi tijdens de Olympische Zomerspelen 1952.

Van Klaveren was vegetariër, dit nadat hij had vernomen dat het zijn sportieve prestaties zou verbeteren.

1. ↑ Van Klaverens naam veranderde toen zijn moeder Maria Cornelis Steenhorst in het huwelijk trad met Pieter van Klaveren. Zie: Jan van Mersbergen. De achternamen van Bep. 25-9-2007.