Bernhard II van Saksen

Bernhard II van Saksen
–1059
Hertog van Saksen
Periode	1011–1059
Voorganger	Bernhard I
Opvolger	Ordulf
Vader	Bernhard I van Saksen
Moeder	Hildegard van Stade

Bernhard II van Saksen (ca. 990 - 29 juni 1059) was hertog van Saksen. Hij was de zoon van hertog Bernhard I van Saksen en Hildegarde van Stade.

In 1011 volgde hij zijn vader op als hertog en erfde dienst functies als voogd van Lüneburg, Werden, Möllenbeck, Minden, Herford, Kemnade en Fischbeck. In 1018 bemiddelde Bernhard de vrede van Bautzen (stad) tussen Duitsland en Polen. Hij streed vooral tegen de Wenden en de Friezen. Bernhard stond op gespannen voet met keizer Hendrik III vanwege diens pogingen om het bestuur te centraliseren. Bernhard wist juist de autonomie van Saksen op het gebied van wetgeving te herstellen. In 1045 bouwde hij een kasteel in Hamburg. Bernhard werd begraven in de Sint Michaeliskerk te Lüneburg.

Bernhard II kreeg de voodij over een minderjarige zoon van zijn neef Wichman III, die was vermoord in 1016. Wichman III is een zoon van Egbert Eenoog^[1]
Bernhard was gehuwd met Eilika van Schweinfurt (ca. 1005 - 10 december na 1055), dochter van markgraaf Hendrik van Schweinfurt en Gerberga van Gleiberg (ca. 970 - na 1036). Zij kregen de volgende kinderen:

• Ordulf van Saksen (1022-1072)
• Herman (-1086)
• Gertrude (-1115), in 1050 gehuwd met graaf Floris I van Holland (-1061) en in 1063 met Robrecht de Fries (-1093), graaf van Vlaanderen
• Hadwig, gehuwd met graaf Engelbert I van Spanheim (-1096).
• Ida (-31 juli 1102), gehuwd met hertog Frederik van Neder-Lotharingen (-1065), met het graafschap La Roche als bruidsschat, en met graaf Albert III van Namen (-1102)

1. ↑ D.j. Henstra, Friese graafschappen tussen Zwin en Wezer, pag., 90.