Een beschermd stadsgezicht is een samenhangende groep van objecten en gebouwen in een stad die van overheidswege beschermd wordt.
In Nederland wordt die bescherming beschreven door de Nederlandse Monumentenwet.[1] Dit betekent dat de Rijksoverheid subsidie aan de gemeente geeft om het historische karakter (meestal) van de oude binnenstad in stand te houden. Vergelijkbaar met een beschermd stadsgezicht is een beschermd dorpsgezicht. Sinds 2012 worden er door de Rijksoverheid geen nieuwe beschermde stads- of dorpsgezichten meer aangewezen met uitzondering van gebieden die nog in procedure zijn.[2] Naast rijksbeschermde stads- en dorpsgezichten, zijn er ook gemeentelijke beschermde stads- en dorpsgezichten. Een gemeente kan zelf bepalen of er binnen hun gemeente een gebied is met historische waarde en het daarom als beschermd aanmerken, zoals het Tuindorp Josephbuurt in Gouda.
Eind 2016 waren er in Nederland 470 beschermde stads- en dorpsgezichten.[3]
- ↑ Voor het eerst ingevoerd in de Monumentenwet van 1961, later volgens de Monumentenwet 1988.
- ↑ Aanwijzen voor bescherming. Beschermde stads- en dorpsgezichten. Monumenten.nl (RCE). Geraadpleegd op 6 oktober 2017.
- ↑ Beschermde stads- en dorpsgezichten - aantal. Erfgoedmonitor. RCE (15 mei 2017). Gearchiveerd op 6 oktober 2017. Geraadpleegd op 6 oktober 2017. (aangewezen in periode 1965-2016)