Beschermd wonen, in Nederland is een regeling welke bestaat uit intramurale zorg of begeleid wonen voor mensen die vanwege psychische en/of psychosociale problematiek niet zelfstandig kunnen wonen, ook niet wanneer ze daarbij ambulante begeleiding zouden krijgen.
Beschermd wonen is bedoeld als tijdelijke oplossing, voor een periode van enkele maanden tot enkele jaren. In die periode wordt gewerkt aan stabilisatie en zelfredzaamheid. Het doel is dat na beschermd wonen doorstroom naar een eigen (huur)woning mogelijk is, eventueel met ambulante begeleiding.
De regeling beschermd wonen wordt sinds 2015 gefinancierd vanuit de gemeentelijke Wmo. Dat kan middels zorg in natura of een persoonsgebonden budget. Daarnaast is er een eigen bijdrage, die wordt geïnd door het CAK.[1]