Bloemlezing

Bloemlezing is de literaire term voor een verzameling van de mooiste en beste stukken uit poëzie of proza. Ook wel: anthologie (Grieks: 'anthologia'), florilegium (Latijn voor 'bloemlezing') of analecta (Grieks voor 'uitgelezen stukken'). Een ander woord voor bloemlezing is chrestomathie. Het woord 'bloemlezing' kwam in de achttiende eeuw in zwang als letterlijke vertaling van het Griekse 'anthologia'; voordien gebruikte men wel al het woord 'bloemkrans'.

Een bloemlezing bestaat doorgaans uit werk van meerdere schrijvers, maar kan ook uit het werk van één schrijver zijn samengesteld. Een bloemlezing kan werk bevatten uit een bepaald tijdvak, een bepaalde literaire stroming of een bepaald genre, maar kan ook thematisch zijn.

Bij bloemlezingen wordt veelal gekozen voor het beste werk van een auteur, met als beperking dat de smaak van de samensteller natuurlijk bepalend is voor de samenstelling. Vandaar dat ze een belangrijke rol spelen bij de vorming van literaire canons.