| Blue movie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Alternatieve titel(s) | Das Porno-Haus von Amsterdam | |||
| Regie | Wim Verstappen | |||
| Producent | Pim de la Parra / Dieter Geissler D.G.F.P., München | |||
| Scenario | Charles Gormley Wim Verstappen | |||
| Hoofdrollen | Hugo Metsers Carry Tefsen Kees Brusse | |||
| Muziek | Jürgen Drews Les Humphries | |||
| Distributie | Actueel Film | |||
| Première | 30 september 1971 | |||
| Genre | Erotiek Drama | |||
| Speelduur | 88 min. | |||
| Taal | Nederlands, Duits | |||
| Land |  Nederland Bondsrepubliek Duitsland
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Blue movie is een Nederlands-Duitse speelfilm uit 1971 geregisseerd door Wim Verstappen en geproduceerd door Pim de la Parra en Dieter Geissler. Regie-assistente was Olga Madsen, die in de begincredits 'Olga Madson' wordt genoemd. De opvallende still-photography is uitgevoerd door Harrie Verstappen, die ook meewerkte aan The Looniverse.
Blue movie behoort tot de top vijf van succesvolste in Nederland gemaakte bioscoopfilms. Na enkele maanden konden de makers zich miljonair noemen door de opbrengsten, maar het geld ging al snel weer op aan een reeks nieuwe films die geen van alle zo succesvol waren.
Destijds was het de eerste Nederlandse bioscoopfilm waarin seksscènes en een erectie[1] te zien waren en inmiddels is het een tijdsdocument geworden.[2] De film verscheen op video en dvd en betekende de doorbraak bij een groot publiek van spelers als Hugo Metsers, Ine Veen en Carry Tefsen.
De film werd aanvankelijk door de Centrale Commissie voor de Filmkeuring niet toegestaan voor vertoning. Naar aanleiding van deze afwijzing schreef Wim Verstappen een verweerschrift waarin hij stelde dat de film neerkwam op verhulde cultuurkritiek. Vervolgens besloot de commissie de vertoning van de film alsnog toe te staan.[3] De KRO zond een paar fragmenten uit en kreeg te maken met 450 opzeggingen van leden.
De film werd in zijn geheel op locatie opgenomen in de Amsterdamse Bijlmermeer, waar de eerste flats in 1968 klaar waren. De flat Hoogoord, waarin de woning van hoofdpersoon Michael zich bevond, bestaat nog steeds en werd in de jaren negentig gerenoveerd. De postproductie van de film vond plaats in München.
- ↑ Bart Koetsenruijter, Hoe de eerste erectie op het Nederlandse filmdoek te zien was. de Volkskrant (24 september 2013). Geraadpleegd op 17 maart 2017.
- ↑ Hans Schoots, Van Fanfare tot Spetters: een cultuurgeschiedenis van de jaren zestig en zeventig, Amsterdam 2004, pag 81-110,
- ↑ Wilbert Schreurs, So 70's. Van Abba tot zitkuil, Amsterdam 2016, p.40-45