Bohrmagneton

Het Bohrmagneton ${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }}$ is in de natuurkunde een atomaire eenheid voor magnetisch dipoolmoment. In het SI-stelsel wordt de waarde uitgedrukt als

${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }={{e\hbar } \over {2m_{\mathrm {e} }}}=9{,}274\,009\,15(23)\cdot 10^{-24}\ \mathrm {J/T} ,}$^[1]

waarin e de elementaire lading is, ${\displaystyle \hbar =h/2\pi }$ de constante van Dirac, en ${\displaystyle m_{\mathrm {e} }}$ de massa van het elektron.

Vaak past het beter de waarde aan te geven in elektronvolt per tesla; de waarde is dan

${\displaystyle \mu _{\mathrm {B} }={\hbar \over 2m_{\mathrm {e} }}=5{,}788\,381\,755(8)\cdot 10^{-5}\ \mathrm {eV/T} .}$^[2]

Het belang van deze natuurconstante is dat ze slechts ongeveer een promille verschilt van het magnetisch moment van een vrij elektron ten gevolge van spin. De magnetisering van ferromagnetische materialen kan worden aangegeven in bohrmagneton per atoom; zo is de verzadigingsmagnetisering van ijzer bijvoorbeeld 2,2 μ_B/atom.

1. ↑ Bohr magneton, CODATA
2. ↑ Bohr magneton in eV/T, CODATA