Back Waldkauz ALS Strix aluco AN خبل (طائر) Arabic بومه سمراء ARZ Strix aluco AST Adi yapalaqca Azerbaijani Һоро ябалаҡ Bashkir Шэрая кугакаўка Byelorussian Горска улулица Bulgarian Kaouenn penn tev Breton
| Bosuil IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Strix aluco Linnaeus, 1758 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Verspreidingsgebied van de bosuil ■ leefgebied (groen) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Bosuil op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De bosuil (Strix aluco) is een stevig gebouwde, middelgrote uilensoort die zich meestal in dichte bossen ophoudt.
De bosuil is een typische nachtvogel die op verschillende diersoorten jaagt, voornamelijk kleine knaagdieren. Bosuilen jagen door zich van een tak te laten vallen om geruisloos hun prooi te grijpen, die ze meestal geheel doorslikken. In stedelijke gebieden bestaat het dieet ook uit kleine vogels; in droge subtropen vangen bosuilen ook ongewervelde dieren zoals insecten. Hun gezichtsvermogen en goede gehoor maken bosuilen uitstekende jagers.[2]
De bosuil is zeer territoriaal. Veel jonge bosuilen verhongeren als ze geen geschikt territorium kunnen vinden zodra de ouderlijke zorg stopt.[3] Hoewel veel mensen denken dat deze uil een uitzonderlijk nachtzicht heeft, is zijn netvlies niet gevoeliger dan dat van een mens. De asymmetrisch geplaatste oren en het uitstekende directionele gehoor zijn de sleutel tot zijn jachtsucces. Door de karakteristieke roep worden bosuilen vaak geassocieerd met pech en dood.
- ↑ (en) Bosuil op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) Hume, R. (1991). Owls of the world. Running Press, Philadelphia.
- ↑ (en) Galeotti, P. (1990). Territorial behaviour and habitat selection in an urban population of the tawny owl Strix aluco L. Italian Journal of Zoology, 57 (1): 59-66.