Brits-Indisch leger

Het Brits-Indisch leger was de krijgsmacht van Brits-Indië tot de opdeling van het land in 1947. Het leger werd meestal aangeduid met de naam Indian Army. Het leger vervulde op verschillende momenten een belangrijke rol, niet alleen in India zelf, maar ook daarbuiten, met name tijdens de Eerste Wereldoorlog en Tweede Wereldoorlog. In Brits-Indië was het leger verantwoordelijk voor de verdediging van het Britse grondgebied, maar ook van vorstendommen die onder de Engelse protectie vielen.

Het Brits-Indische leger werd in 1895 gevormd uit drie bestaande legers, namelijk de Bengal Army, de Madras Army en de Bombay Army. Deze legers waren in de 18e en 19e eeuw in het leven geroepen door de Britse Oost-Indische Compagnie, maar vielen vanaf 1857 na de muiterij op Muiterij van Sepoy direct onder het bewind van de Britse kroon. De Indian Army mag niet verward worden met de Army of India. De Army van India bestond uit twee onderdelen, namelijk de Indian Army, bestaande uit soldaten afkomstig uit India, en uit de British Army in India, dat vooral bestond uit militairen geboren in het Verenigd Koninkrijk en direct onderdeel uitmaakte van het Britse leger.