Caesars invasies van Britannia

Voor de Romeinse verovering van Britannia, zie Romeinse verovering van Britannia.

Caesars invasies van Britannia
Onderdeel van de Gallische Oorlog
Edward Armitage's reconstructie van de eerste invasie
Datum	55 en 54 v.Chr.
Locatie	Kent, de Theems, Essex en Hertfordshire
Resultaat	Romeinen behalen de overwinning maar trekken zich terug
Strijdende partijen
Romeinse Republiek Britse Kelten
Leiders en commandanten
Julius Caesar Cassivellaunus
Troepensterkte
55 v.Chr. 10.000 legionairs plus cavalerie en auxilia 100 transportschepen[1] 54 v.Chr. 25.000–30.000 legionairs 2.000 cavalerie 600 transportschepen[2] 28 oorlogsschepen[3] Onbekend

In de loop van zijn Gallische Oorlog viel Julius Caesar het eiland Britannia tweemaal binnen: in 55 en in 54 voor Christus.^[4] De eerste invasie, laat in de zomer, was onsuccesvol, want de Romeinen konden niet veel verder geraken dan een verdedigde plek bij de kust van Kent. De tweede invasie bereikte meer: de Romeinen zetten een koning op de troon, Mandubracius, die Rome goedgezind was, en ze dwongen Mandubracius' rivaal, Cassivellaunus, tot overgave. Er werd echter geen veroverd gebied ingelijfd bij het Romeinse rijk; in plaats daarvan ging al het veroverde gebied over naar de geallieerde Trinovantes, samen met de beloofde schatting van de andere stammen in wat nu Oost-Engeland is.

1. ↑ The Britons. John Wiley & Sons (2008), p. 22. ISBN 9780470758212.
2. ↑ Encyclopedia of the Roman Empire. Infobase Publishing (2014), p. 79. ISBN 9781438110271.
3. ↑ The Celts: Bronze Age to New Age. Routledge (2014), p. 64. ISBN 9781317870173.
4. ↑ Julius Caesar, Commentarii de bello Gallico, 4.20-35, 5.1; Cassius Dio, Romeinse Geschiedenis, 39.50–53, 40.1–3; Florus, Epitome de T. Livio Bellorum omnium annorum DCC Libri duo, 1.45