Charles Ruijs de Beerenbrouck

Charles Ruijs de Beerenbrouck
Algemeen
Volledige naam	Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck
Geboren	1 december 1873
Geboorteplaats	Roermond
Overleden	17 april 1936
Overlijdensplaats	Utrecht
Partij	Algemene Bond, RKSP
Titulatuur	jhr. mr.
Functies
1899–1918	Lid gemeenteraad van Maastricht
1905–1918, 1925–1929, 1933–1936	Lid van de Tweede Kamer
1918	Gouverneur van Nederlands-Limburg
1918–1923	Minister van Binnenlandse Zaken
1918–1925	Voorzitter van de ministerraad
1923–1925	Minister van Binnenlandse Zaken en Landbouw
1925–1929	Voorzitter van de Tweede Kamer
1929–1933	Minister van Binnenlandse Zaken
1929–1933	Voorzitter van de ministerraad
1933–1936	Voorzitter van de Tweede Kamer
Portaal    Politiek

Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck (Roermond, 1 december 1873 – Utrecht, 17 april 1936) was een Nederlandse politicus van rooms-katholieken huize. Hij bekleedde diverse ministerschappen, was drie keer minister-president en twee keer voorzitter van de Tweede Kamer. Daarnaast was hij onder meer commissaris van de koningin in Limburg en kamerheer in bijzondere dienst van koningin Wilhelmina. Vanwege zijn grote sociale betrokkenheid werd hij ook wel de "rode jonker" genoemd.^[1]

Charles Ruijs was een telg uit het adellijke geslacht Ruijs de Beerenbrouck. Zijn grootvader had in 1830 zijn achternaam vernederlandst tot Ruijs van Beerenbroek en onder die geslachtsnaam werd Charles geboren. Zijn vader was het blijkbaar niet met die naamsverandering eens, want bij vonnis van de arrondissementsrechtbank te Roermond van 21 maart 1895 werd met terugwerkende kracht de officiële schrijfwijze van de geslachtsnaam weer bepaald op Ruijs de Beerenbrouck. Dat was ook de familienaam van Charles' Belgische moeder; een volle nicht van zijn vader.

Charles was heer van Beerenbrouck en Wolfrath en voerde het predicaat jonkheer. Hij was de zoon van jhr. Gustave Ruijs de Beerenbrouck (1842-1926), die minister van Justitie in het kabinet-Mackay (1888-1891) en gouverneur van Limburg (1893-1918) was geweest. Als minister van Justitie was zijn vader de grondlegger van de arbeidsinspectie en de eerste Arbeidswet uit 1889.

1. ↑ Lokin-Sassen (2012: 11).