Chloride

Chloride heeft in de scheikunde verschillende betekenissen.

• Chloriden zijn algemeen verbindingen waarin chloor in de oxidatietoestand −1 voorkomt.
• Het chloride-ion is het negatief geladen ion Cl⁻. Het ontstaat wanneer een elektrische neutraal atoom van chloor één elektron opneemt.
• De zouten van zoutzuur HCl worden ook chloriden genoemd. Een voorbeeld hiervan is keukenzout of natriumchloride NaCl. Keukenzout lost in water op en vormt dan Na⁺ en Cl⁻ ionen.
• Covalente chloriden zijn ook mogelijk. Enkele voorbeelden zijn fosforpentachloride, stikstoftrichloride en siliciumtetrachloride. Dizwaveldichloride S₂Cl₂ wordt gebruikt om rubber mee te vulkaniseren.

Chloriden kunnen, evenals de andere halogeniden, zich gedragen als liganden en complexe verbindingen vormen met verschillende metaalionen tot CoCl₃⁻, CoCl₄⁻, FeCl₄⁻ of met covalente halogeniden tot BCl₄⁻. Er kunnen ook samen met andere liganden gemengde complexe verbindingen worden gevormd, zoals met [Co(NH₃)₄Cl₂]⁺.^[1]

Chloorhoudende verbindingen worden in de organische chemie soms ook, maar verkeerd met (organo)chloride aangeduid. Vooral de verouderde namen van de veel in de industrie gebruikte verbindingen als vinylchloride, methylchloride voor chloormethaan en methyleenchloride voor dichloormethaan blijven hardnekkig standhouden.

1. ↑ FA Cotton, G Wilkinson, CA Murillo en M Bochmann. Advanced Inorganic Chemistry, 1999. zesde druk, ISBN 0-471-19957-5