De Complutensische polyglotbijbel, ook Polyglotbijbel van Alcalá of in het Latijn Polyglotta Complutense, was de eerste van de in totaal vier grote polyglotbijbels die in de zestiende en zeventiende eeuw in Europa werden gedrukt. De drie hierna waren de Antwerpse polyglotbijbel of Biblia Polyglotta (1569-1572), de Parijse polyglotbijbel ( 1629 -1645) en de Londense polyglotbijbel (1654-1657).
Het werk kwam tot stand vanaf 1502 in de Complutense-universiteit te Alcalá de Henares onder impuls van kardinaal Francisco Jiménez de Cisneros. De zes folio's, op de pers gelegd in 1514-1517 en verschenen in 1520, gaven de tekst kolomgewijs in het Hebreeuws, Latijn en Oudgrieks, met sommige delen onderaan in het Aramees. Het was een maatgevend werk van de vroegmoderne filologie, theologie en boekdrukkunst. Van de zeshonderd gedrukte exemplaren zijn er nog 123 gerepertorieerd.