Concorde (vliegtuig)

Concorde
Fabrikant	Aérospatiale/BAe
Lengte	61,66 m
Spanwijdte	25,6 m
Hoogte (vanaf de grond)	12,2 m
Interieurbreedte	2,88 m (diameter van romp)
Stoelen voor passagiers	128
Leeggewicht	78.700 kg
Vleugeloppervlak	358,25 m²
Max. startgewicht	185.000 kg
Max. brandstof	119.500 liter
Motoren	4 x Rolls-Royce/SNECMA Olympus 593 Mk. 610 turbojet
Max. stuwkracht per motor	met naverbrander 170 kN
Kruissnelheid	mach 2 (2388 km/u)
Kruishoogte	18 000 m
Max. reikwijdte	6600 km
Eerste vlucht	2 maart 1969[1]
Laatste vlucht	26 november 2003[2]
Status	buiten gebruik
Voornaamste gebruikers	British Airways en Air France
Aantal gebouwd	20
Portaal    Luchtvaart

De Concorde was een supersonisch passagiersvliegtuig. Er zijn slechts twintig toestellen van gebouwd, waaronder vier prototypes. Het vliegtuig vloog voor het eerst in 1969, het maakte zijn laatste vlucht op 26 november 2003. De naam betekent eendracht.

De Concorde was een prestigeproject van de Britse en Franse regeringen. De plannen voor het toestel werden al in 1955 gemaakt. De ontwikkeling ging gepaard met allerlei samenwerkingsproblemen tussen de Britten en de Fransen, die vaak op hoog politiek niveau moesten worden beslecht. Nog een oorzaak van de problemen was dat er in beide landen een productielijn werd aangehouden. Dit zou echter wel enkele jaren later leiden tot het ontstaan van het internationale consortium Airbus.

De Concorde kon tot op 18 kilometer hoogte vliegen en een snelheid bereiken van mach 2,04, ruim tweemaal de snelheid van het geluid. Daardoor vloog het toestel in minder dan drie uur van Londen naar New York. De Concorde vestigde op 7 februari 1996 een snelheidsrecord van 1920 km/u op het traject New York–Londen.^[3] Het toestel had een startsnelheid van ongeveer 400 km/u en een landingssnelheid rond 290 km/u.

1. ↑ Birtles, p.32
2. ↑ Heiden p.170
3. ↑ Heiden p.168