Een conserveringstechniek is een methode of protocol om een voorwerp langer bewaarbaar te maken, te conserveren in een toestand die de oorspronkelijke toestand zo dicht mogelijk benadert, inclusief eventuele bestaande beschadigingen en al opgetreden degradatie (materieel verval, bijvoorbeeld veroudering). Conservering verschilt hierin van restauratie, omdat het geen pogingen doet reeds beschadigde of verdwenen delen of aspecten te vervangen of te repareren.