Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora

Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES)
Verdragstype Multilateraal
Onderwerp Bescherming bedreigde dier- en plantensoorten
Ondertekend 3 maart 1973 in Washington D.C.
In werking getreden 1 juli 1975
Voorwaarden voor inwerkingtreding 10 ratificaties
Partijen 183
Depositaris Zwitserland
Talen Chinees, Engels, Frans, Russisch, Spaans
Volledige tekst Wettenbank Overheid.nl
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) , oftewel "Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten",[1] is een internationale overeenkomst over de handel in dieren en planten. Het heeft als doel de handel in beschermde dier- en plantensoorten in kaart te brengen. Dit wordt gedaan door een systeem van in- en uitvoervergunningen.

De overeenkomst, die uit 1975 stamt, is anno 2016 door 183 landen ondertekend. Het verdrag kent verschillende niveaus van bescherming voor de soorten die zijn opgenomen in de appendixes van het verdrag:

  1. Er worden geen soorten meer uit het wild gehaald om te worden uitgevoerd als de soort met uitsterven bedreigd wordt. Een paar voorbeelden: walvissen en dolfijnen, de olifant, neushoorns, veel soorten apen, tijgers, veel soorten papegaaien, schildpadden, hagedissen, Agave parviflora, Aloe rauhii en Vanda coerulea. Deze soorten zijn opgenomen in Bijlage I van CITES.
  2. Veel soorten mogen alleen nog maar worden uitgevoerd als hier een CITES-vergunning voor is verleend. Het gaat dan bijvoorbeeld om roofdieren en krokodillen, alle reuzenslangen, een aantal schelpdieren, veel soorten koraal en de succulenten Didierea madagascariensis en Didierea trollii van Madagaskar. Door wetenschappers wordt steeds bekeken of er nog vergunningen verleend kunnen worden. Deze soorten zijn opgenomen in Bijlage II van CITES.
  3. CITES kent ook een Bijlage III. Daarin zijn soorten opgenomen, waarvan het land, waar zo'n soort voorkomt, het belangrijk vindt dat de uitvoer in de gaten wordt gehouden en hierbij de hulp van andere landen vraagt.

Niet alleen de levende dieren en planten van de aangewezen soorten zijn beschermd, maar ook producten als eieren, veren, wortels of hout vallen onder de bescherming.

CITES heeft alleen betrekking op de (internationale) handel in beschermde soorten, en niet op bescherming ter plaatse. De landen die bij het CITES verdrag zijn aangesloten zijn wel verplicht om nationale wetgeving te maken die de bescherming van de in het wild levende beschermde soorten beschermen. In Nederland is dit de Wet natuurbescherming.

Op de bijlagen van het CITES verdrag zijn alleen soorten opgenomen die door handel in hun voortbestaan worden bedreigd. Deze lijsten komen dus in veel gevallen niet overeen met de IUCN Red List. Een (sterk) bedreigde diersoort is dus niet per definitie een (streng) beschermde diersoort.

  1. Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten, Washington, 03-03-1973. Wettenbank Overheid.nl. Gearchiveerd op 18 juni 2023. Geraadpleegd op 21 april 2020.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy