Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) | ||||
---|---|---|---|---|
Verdragstype | Multilateraal | |||
Onderwerp | Bescherming bedreigde dier- en plantensoorten | |||
Ondertekend | 3 maart 1973 in Washington D.C. | |||
In werking getreden | 1 juli 1975 | |||
Voorwaarden voor inwerkingtreding | 10 ratificaties | |||
Partijen | 183 | |||
Depositaris | Zwitserland | |||
Talen | Chinees, Engels, Frans, Russisch, Spaans | |||
Volledige tekst | Wettenbank Overheid.nl | |||
|
De Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) , oftewel "Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten",[1] is een internationale overeenkomst over de handel in dieren en planten. Het heeft als doel de handel in beschermde dier- en plantensoorten in kaart te brengen. Dit wordt gedaan door een systeem van in- en uitvoervergunningen.
De overeenkomst, die uit 1975 stamt, is anno 2016 door 183 landen ondertekend. Het verdrag kent verschillende niveaus van bescherming voor de soorten die zijn opgenomen in de appendixes van het verdrag:
Niet alleen de levende dieren en planten van de aangewezen soorten zijn beschermd, maar ook producten als eieren, veren, wortels of hout vallen onder de bescherming.
CITES heeft alleen betrekking op de (internationale) handel in beschermde soorten, en niet op bescherming ter plaatse. De landen die bij het CITES verdrag zijn aangesloten zijn wel verplicht om nationale wetgeving te maken die de bescherming van de in het wild levende beschermde soorten beschermen. In Nederland is dit de Wet natuurbescherming.
Op de bijlagen van het CITES verdrag zijn alleen soorten opgenomen die door handel in hun voortbestaan worden bedreigd. Deze lijsten komen dus in veel gevallen niet overeen met de IUCN Red List. Een (sterk) bedreigde diersoort is dus niet per definitie een (streng) beschermde diersoort.