Cycladenidolen zijn de idolen, kleine godsbeeldjes met veelal vrouwelijke kenmerken (mogelijk een moedergodin) in de regel uit marmer), uit het Neolithicum en de Bronstijd. De beeldjes zijn kenmerkend zijn voor de Cycladische kunst vanaf 7000/5000 tot 1600 v.Chr.. De meest uitgesproken vormen worden gedateerd in de 3e eeuw v.Chr. Dit soort voorwerpen worden op meerdere plaatsen in de wereld gevonden, waaronder het Middellandse Zeegebied, voornamelijk op de Cycladen, maar ook op Kreta. Vergelijkbare figuurtjes van die ouderdom zijn eveneens op ruimere schaal aangetroffen op Cyprus,[1] het Iberisch schiereiland,[2] op Malta,[1] of ouder in Klein-Azië, en rond de Indusvallei.
Zo'n 230 voorwerpen zijn in het Museum voor Cycladische Kunst in Athene samengebracht, ook het Archeologisch Museum in Iraklion op Kreta bezit een uitgebreide collectie. Het Duitse Badisches Landesmuseum in Karlsruhe toont eveneens een belangrijke collectie. Enkele Cycladenidolen bevinden zich ook in het Louvre te Parijs, in het British Museum in Londen en in diverse andere musea en privé-collecties.