Daniel Schacter | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Land | Verenigde Staten van Amerika | |
Geboortenaam | Daniel Lawrence Schacter | |
Geboortedatum | 17 juni 1952 | |
Geboorteplaats | New York | |
Werk | ||
Beroep | psycholoog, neurowetenschapper, academisch docent | |
Werkveld | psychologie | |
Werkgever(s) | Harvard-universiteit, Universiteit van Toronto, Universiteit van Arizona | |
Promovendi | Kenneth Norman | |
Studie | ||
School/ |
Universiteit van North Carolina te Chapel Hill, Universiteit van Toronto, Scarsdale High School | |
Persoonlijk | ||
Talen | Engels | |
Diversen | ||
Lid van | American Academy of Arts and Sciences, National Academy of Sciences | |
Prijzen en onderscheidingen | Guggenheim Fellowship (1998), NAS Award for Scientific Reviewing (2005),[1] William James Fellow (2017)[2] | |
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. |
Daniel Schacter is hoogleraar Psychologie aan de Harvard-universiteit in de VS. Zijn onderzoek richt zich vooral op het impliciete geheugen en de eigenschappen hiervan, waaronder priming. Verder heeft hij zich beziggehouden met fouten en vergissingen van het menselijk geheugen en de geheugenfuncties bij de ziekte van Alzheimer.
Zijn bekendste boeken zijn: Searching for Memory: The Brain, the Mind, and the Past (De kunst van het geheugen, Anthos) (1996); Forgotten ideas, neglected pioneers: Richard Semon and the story of memory. (2001); The Seven Sins of Memory: How the Mind Forgets and Remembers (2001).