| De Witte | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Oude affiche van de speelfilm De Witte in het Gemeentelijk museum 'Het Gasthuis' te Duffel
| ||||
| Regie | Jan Vanderheyden | |||
| Scenario | Edith Kiel, naar het boek van Ernest Claes | |||
| Hoofdrollen | Jef Bruyninckx Nand Buyl Willem Benoy Magda Janssens Willem Cauwenberg Wim De Gruyter Ida Wasserman Jules Dirickx | |||
| Muziek | Renaat Veremans | |||
| Première | 1934 | |||
| Genre | Komedie | |||
| Taal | Nederlands | |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
De Witte is een Belgische film uit 1934, in een regie van Jan Vanderheyden en naar het gelijknamige boek van Ernest Claes.
Het was de eerste Nederlandstalige geluidsfilm in België en het was meteen een schot in de roos. Weken na de première in Cinema Colosseum op de Meir te Antwerpen bleef het publiek toestromen.
Het verhaal beschrijft de schelmenstreken van een wit-harige deugniet in de plattelandsgemeente Zichem en de verfilming gebeurde vanuit het oogpunt van het kind.
Edith Kiel had aan het oorspronkelijke verhaal van Ernest Claes een liefdesverhaal toegevoegd, dit tegen de zin van de oorspronkelijke auteur van de roman. Een aanpassing waarmee de Kerk het dan weer moeilijk had, was de geminimaliseerde rol van de dorpspastoor.
De hoofdrol werd vertolkt door Jef Bruyninckx. Hij werd monteur na nog enkele rollen als acteur. Nog later tekende hij als regisseur voor een vijftal komische films. Hij wilde meer serieuze onderwerpen verfilmen, maar zocht ten slotte teleurgesteld zijn heil bij de opkomende Vlaamse televisie in de hoedanigheid van monteur en regisseur.
In 1980 kwam er in regie van Robbe De Hert een nieuwe versie met de titel De Witte van Sichem.