Derde dynastie van Ur

Urim
ca. 2110 – 2002 v.Chr.
Kaart
Maximale invloedssfeer van Ur-III onder Amar-Sin
Algemene gegevens
Hoofdstad	Ur
Talen	Akkadisch, Sumerisch
Religie(s)	Mesopotamische mythologie
Regering
Regeringsvorm	Koninkrijk
Dynastie	Ur-III
Staatshoofd	Koning

Geschiedenis van Mesopotamië
Prehistorisch Mesopotamië pre–3100 v. Chr. Hassunacultuur 6400-5800[1] Samarracultuur 5500-4800 Halafcultuur 5500-4500 Obeidcultuur 5500-4000 Urukperiode 4000-3100
Sumerië Jemdet Nasr-periode 3100-2900 Vroeg-dynastieke periode 2900-2350 Ebla 2500-2350 — Mari 2900- 1750 Akkadische Rijk 2350-2150 Guti-overheersing 2212–2120 Neo-Sumerische Rijk 2120–2004
Tijd van Isin en Larsa 2004–1763 v. Chr.				Oud-Assyrische periode 2000–1756 v. Chr.
Babylonië Oud-Babylonische Rijk 1750-1595
Karduniaš 1590-1100 Midden-Babylonische Rijk				Mitanni 15e eeuw Midden-Assyrische Rijk 1400-1200 Hanigalbat 1400-1200
Nieuw-Assyrische Rijk 900-609
Nieuw-Babylonische Rijk 626-539
Portaal   Geschiedenis Portaal   Mesopotamië

De derde dynastie van Ur,^[2] ook bekend als het Neo-Sumerische Rijk^[3] en door historici gewoonlijk afgekort als Ur-III,^[4] ook in Nederlandse transcriptie gespeld als Oer,^[4] was een Sumerische dynastie uit de 21e tot 20e eeuw v.Chr. (ca. 2110–2002^[4] volgens de middenchronologie), alsook aan een politieke staat die niet tot een stadstaat beperkt bleef maar zich ontwikkelde tot een rijk. De periode wordt ook wel aangeduid als de Sumerische Renaissance.^[2] Dankzij de vondst van ca. 100.000 kleitabletten uit de paleisadministratie is er vrij veel bekend over deze dynastie, die de gehele economie dirigeerde en de tempels in macht overvleugelde.^[2]

De derde dynastie van Ur werd de belangrijkste macht in Mesopotamië na enkele eeuwen van Akkadische en Gutische koningen. Het rijk beheerste de steden Isin, Larsa en Eshnunna^[bron?], omvatte ook Elam en het huidige Syrië en zelfs in Byblos bevond zich een stadhouder van Ur-III.^[4]

1. ↑ Alle data zijn v.Chr. en in middenchronologie
2. ↑ ^{a b c} L. de Blois & R.J. van der Spek (2004): Een kennismaking met de Oude Wereld, Coutinho, p. 25-26
3. ↑ Database of Neo-Sumerian Texts (2002).
4. ↑ ^{a b c d} Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993–2002) s.v. "Oer [archeologie]". Microsoft Corporation/Het Spectrum