Devo is een Amerikaanse band, opgericht in 1973 te Akron, Verenigde Staten, en best bekend van zijn muziek uit het new wavetijdperk, eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. De elektronische, robotachtige muziek met vaak atonale melodieën uit kritiek op de Amerikaanse samenleving, die door de band gezien wordt als mechanisch, stijf en onderdrukkend. De band bestond uit tweemaal twee broers: de broers Mothersbaugh en de broers Casale. In 2015 overleed Jerry Casale plotseling door hartproblemen. Devo was een van de eerste punk/new wavebands die gebruikmaakte van de synthesizer. In 1977 hadden ze hun eerste single: Jocko Homo/Mongoloid. Een cultsingle die in het alternatieve circuit werd verkocht. De band werd 'ontdekt' door David Bowie, die een demotape van DEVO had ontvangen met het verzoek om hun eerste album te produceren. Bowie had echter geen tijd en gaf de klus door aan zijn goede muzikale vriend Brian Eno. Hun album Q: Are We Not Men A: We Are DEVO werd daarom geproduceerd door Brian Eno. Een staccato-versie van het Rolling Stones nummer (I Can't Get No) Satisfaction werd een kleine hit in Nederland. DEVO kwam in 1977 ook optreden in Nederland. In Amerika werd de band enorm populair, vooral via hun komische dadaïstische videoclips op de muziekzender MTV. Hun grootste commerciële succes binnen de mainstream was de single ‘Whip It’ van hun derde studioalbum uit 1980. Devo heeft in Amerika meerdere alternatieve hits gescoord; hun albums verkochten jarenlang goed en de groep viel op door optredens in gele plastic overalls, korte broeken, T-shirts en valhelmen en soms ook gekke hoedjes, de 'energy domes' tegen kosmische straling. In 2023 ondernam Devo een afscheidstournee door Amerika en Europa. Zanger Mark Mothersbaugh maakt ook veel muziek voor reclamespots en tekenfilms.