Diermuziek is een begrip voor de muzikale aspecten in de door dieren gemaakte geluiden. Diermusicoloog Dario Martinelli omschrijft dierengeluiden als 'specifiek gebruik van geluid ter communicatie van dieren'. Semioticoloog Jean-Jacques Nattiez is echter van mening dat enkel mensen muziek kunnen maken en begrijpen.
Wat vast staat is dat sommige dieren als vogels, walvissen en muizen, communiceren met geluiden die opvallend veel kenmerken vertonen van de muziek die mensen produceren. Deze dieren kunnen namelijk complexe geluiden produceren met verschillende toonhoogtes die voldoen aan een bepaald systeem met als doel de overdracht van informatie. Daarnaast is er een grote groep van dieren die ook geluiden produceert, welke echter te simpel van compositie of toonhoogte zijn, of te weinig ritmische kenmerken vertonen om als muziek gezien te worden. Voorbeelden van dit soort dieren zijn insecten en kikkers. Er zijn vaak drie soorten geluiden; alarmeringsgeluiden bij gevaar, dreiggeluiden bij verstoring en paargeluiden voor het vinden van een partner, met name deze laatsten zijn het bekendst en veelal het meest complex. Dieren als dolfijnen en vleermuizen produceren korte, hoge geluiden, die dienen om prooien op te sporen.