Digoxine | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van digoxine
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C41H64O14 | |||
Andere namen | 3β,12β,14β-trihydroxy-5β-card-20(22)-enolide-3-(4-O-methyltridigitoxoside);12β-hydroxydigitoxin | |||
Molmassa | 780,95 g/mol | |||
CAS-nummer | 20830-75-5 | |||
EG-nummer | 244-068-1 | |||
PubChem | 2724385 | |||
Wikidata | Q422222 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H300 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P264 - P301+P310 | |||
VN-nummer | 2811 | |||
ADR-klasse | Gevarenklasse 6.1 | |||
LD50 (ratten) | (intraperitoneaal) 4 mg/kg (oraal) 28,27 mg/kg (subcutaan) 8,900 mg/kg (intraveneus) 25 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | wit | |||
Smeltpunt | 265[1] °C | |||
Oplosbaarheid in water | 64,8 × 10−3[1] g/L | |||
Goed oplosbaar in | ethanol | |||
Slecht oplosbaar in | water | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Digoxine is een hartglycoside dat uit de bladeren van het vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) wordt geëxtraheerd. De stof heeft een sterk fysiologische activiteit. In 1785 werd door William Withering het klinische effect van digitalisextract op het hart beschreven. In Nederland wordt digoxine door Aspen Pharma op de markt gebracht onder de merknaam Lanoxin. Het is een geneesmiddel dat alleen op doktersrecept bij de apotheek verkrijgbaar is.[2]